geç kaldým, çok geç kaldým derdim henüz yeni baþlanýlmýþ,bir tabloya bakýp yeni doðmaya hazýrlanýrken güneþ serin bir gece ay’ý indirirken koynundan yerini alýrken çið tanecikleri
daha taze bir þarkýya baþlamýþken içimden dökülmemiþken þiirler daha göz resimleri çizerken kâðýtlara fýrýndan çýkan taze bir somun gibi ilerde bekliyorken yýpranmamýþ günler
karartýlmýþ bir aynadan bakardým güzel bir yüze karalar boyardým akýtýrdým kirpiklerinin rimelini beðeneceðim pozlar arardým baþ artistiydim hayatýmýn
bilmezdim ki beni sadece ben çizerim istediðim büyüklükte bir tuvale oyalanýrdým, küçük küçük resimlerle hiç biri bakýþlarýmla bakmazdý yaptýðým portrelerin
geç kalmamýþtým aslýnda büyük bir alan gerekti bana küçük bir manzarada yitmeyeceðim bir çocuk gibi tutmalýydým ellerimden adýmý yazdýrmalýydým, çýkmaz sokaðýmýza
31. 1. 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.