uzak bir çocukluktan geri döndüm
sesime kurulmuþ bu yalnýzlýk ile
kusurlarým kadýnlarým oldu
bir heybet kendini arýyordu
ve ezbere seviþtim dolunayý
ömrüm bu aralýk batýþýnda. kederli
bir kadýna hüznümü baðýþladým
hýncým tarihten arta kalandý
ve yorgun söylemlerle vazgeçtim
eðrilen bir ovayý yaþamaktan
üzgün aðýzlar ve ucuz þiirler
biriktirirken kapýmdaki sömürge
içimde çoðalan günahlar ile
bir yaðmura öperek yaðdým
bildiriler kimliðimde giz
ismime açýlan tüm cepheler düþtü
bir kedi bir atý boðuyordu. hayret
nasýl görmediniz hiçbiriniz
bütün sevmelerden kovuldum
kimdim ve kimindi üstümdeki bu tufan
bana bu kadar yakýþtýrdýðýnýz
her þey ölüm kadar erkenken
ilk deðildi. ilk sahibinden
yenilgiler tadýþým. ve kitaplarým
kendi yangýnýna baðýþlandý
hüznüm bir kadýnýn avuçlarýnda
anýlarýmý yýðdýðým bu sokak
bir strauss valsiyle döndü. yüzümde-
ki çizgiler henüz çok darken
biliyorum þimdi aðlamalýyým
gitme provasý yaparak
þehirler arasý bir haritada...
Irmak - Ocak / 2014