Bir garip adam

Bir garip adam üstünde eski püskü elbise,
Kirli mendilinde aþikardý gripten bir hadise.

Gelen geçenin gözleri bu meçhulün üstünde,
Sanki bir eþkýya portresi bu yeryüzü büstünde.

Saklamýþ koltuðunun altýna uzunca bir þiþeyi,
Nerden bilsin oðlunu görecek dönünce köþeyi.

Derken o endiþeyle yer ile yeksan oldu þiþe,
Her þey kaderde yazýlýydý saat gelirken beþe.

Dedi evladý baba nedir vaziyyyet hem bu koku,
Sen önümde dehþetli örnekle gel de þimdi oku.

Babanýn nutku tutuldu düðümlendi cümle boðazýna,
Artýk ne söylese boþ hüzzam düþtü hayatýnýn sazýna.

Muhammet Karakaþ









Sosyal Medyada Paylaşın: