Ýnsanlar görüyorum hastane yolunda,
Kimi yorgun, aksýrýklý kimi kaygýlý.
Her biri çare için saðýnda solunda,
Kimi fýrsatçý uyanýk kimi saygýlý.
Sabahýn erken vakti herkes kuyrukta,
Henüz sekreter gözükmüyor ufukta,
Bir çift þüpheli göz ekraný avlamakta,
Cildiye önünde yara ten kavlamakta.
Ýþte geldi sekreter kolunda dövmesi,
El an yetiþti personelin onu övmesi,
Belli ki sýraya girmemek sermayesi,
Haktýr sýradakilerin ona sövmesi.
Adam hiç aldýrmýyor bu kuyruk nedir,
Çeksen onu kenara der Allah kebir!
Ulan yalan ayaklarýnýn altýnda sedir,
Hazýrdýr senaryosu çevir babam çevir.
Muhammet Karakaþ