Gonca gülümsün inan, hep göðsüme takarým,
Okþar, öper koklarým, tutkunum býkar mýyým.
Cananýmsýn demekten, gururluyum vakarým,
Gönlün sýrçadan saray, onulmaz yýkar mýyým.
Hissettiðin her elem, azap çekme nedenim,
Kýrýlýrsan baðrým kor, harap enkazdan beter.
Dersem solarsýn diye, kaygý duyar bedenim,
Seni uzaktan sevmek, kýymettir bana yeter.
Duygular baþkaldýrdý, aklým daðýnýk þaþkýn,
Ahvalimi mazur gör, tahammül haddi aþtý.
Kara sevda laf bilmez, sürprizi çoktur aþkýn,
Bu yüzden içimde sel, coþtu, köpürüp taþtý.
Nazlanmak usanç verir, mihnet gibidir yâre,
Bir de sitem katarsan, batar en tatlý sözler.
Eðer kalpler dargýnsa, onarmaktýr tek çare,
Çünkü üzgünse hisler, asla kurumaz gözler.
Rencide etmek yýkar, saygý ne büyük deðer,
Öfke sönmeyen hardýr, onunla artar kinler.
Hayat zehirdir geçmez, yâri küsmüþse eðer,
Hüzün tütmüþse sevda, kalpler acýdan inler.
Hicranýmý tez dindir, bedbaht yoluna bakan,
Mahzunum çaresizim, yüreðim sanki Nazan.
Hasret bendimi yýktý, yaþ deðil gamdýr akan,
Baharým düþlerinde, soldurma yapma hazan.
Sultaným gel ol bahtým, yoksa daðýlýr tahtým,
Umudumu tüketme, ömrümü yapma heder.
Mutluluk ellerinde, tatmak kanmaktýr ahtým,
Vuslatýn ismi sensin, yoksan günlerim keder.