Akan yaþ sevincimden, ahvalim kötü sanma,
Bu öyle bir arzu ki, ne doymaktýr ne kanma,
Sanki hüsnüne özlem, ya halvetten utanma.
Cefa versen de hazdýr, ben sevgine adayým,
Yeter desen de azdýr, bir tutam ver tadayým.
Gönlüme aþk damladý, üzüntüm senle bitti,
Huzur nedir bilmezdim, senden bahtým iþitti,
Þaþkýnlýðým vuslattan, bu hal hoþuma gitti.
Dað baþýnda açsan da, ahdettim dereceðim,
Yýldýzlara kaçsan da, baht ettim geleceðim.
Gül mü dikene köle, gonca mý meftun hara?
Kays’ý Mecnun eyleyen, Leyla çelimsiz kara,
Canan cana güzeldir, kusur bulunmaz yara.
Tükensem sevdan ile, kalmasa aklým serde,
Lezzettir deðil çile, merhemsin bende derde.
Islatýnca anladým, yoksa yaðmur mu neydin,
Bazen içimde koþan, umut denen bir þeydin,
Naz yapýnca kederdin, kimi hazla, neþeydin.
Kýrsan dahi bin defa, kýzmam güler geçerim,
Hüznüme sen zevk sefa, sanma yadý seçerim.
Ömür boyu düþümdün, yakýþtýrdým yanýma,
Kalbim taht feda olsun, gül kokulu hanýma,
Yýllarca da beklerim, minnet duyar canýma.
Yürek yalnýz atarken, derbeder ýssýz çölüm,
Kollarýnda yatarken, vuslattýr gelsin ölüm.