o deðildi sevgiyle þarkýlar söylediðim suret el deðe deðe yýpranmýþ güz küle dönmüþ her dolaþýk adýmda gerçek bakýþlarýný aramayan yüz
o baþkaydý suretinden onun içindi küçük bir umutla arkasýndan koþmam duraksadýðý her yerde bir çadýr kurmam
o düðümledikçe zamanda ördüklerini açardým hep baþtan bir kýyý gibi bana çekilir bir deniz kadar rahat gülerdi
beyaz köpükleri çarpardý ayaklarýma yüzerdim ýlýman sularýnda bir çocuk kadar saf ve tertemiz güneþe kulaç atardým
o olsaydý saçlarýmý rüzgârýnda savurduðum geri dönmezdim acý bir hap gibi yutulmazdý sevgi kollarýnda solur, yolunda yürürdüm her vedada savrulmazdým daðlara
daha güzel baktýðýnda baþka gözlere ölür ölür dirilirdim daha açmadan solardý çiçeklerim can suyu olmazdým
köy olmazdým insan adý okunmayan yerlerde ne de bir köy çeþmesi geldiði yöne dönerdi sular kimse bir tas su içmezdi benden yaðmur yaðmazdý düþünceme çisil çisil, inceden
o deðildi o derdim inatla kendi kendime hüzünler býrakarak her yere geç kalýrdým eskitirdim yüzümü, kuruturdum
yoktu o deðildi bir su damlasý deðin bile dokunmazdý ellerime
güneþe çeyrek kalmýþým seyretmeden onunla þavkýnda aþkýn öyle sanmýþým
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.