KAYBETTİM
Gittiðin günden beri bir gün güneþ görmedim
Yalnýzlýkla kavurdum, aþkla yanan yüreði
Sevdim diye mi bilmem söyle neden gülmedim
Aþkýma bir mezar kaz al eline küreði
Neden terkettin beni yoksa sevdim diye mi
Kalbime saplanan ok aþkýndan hediye mi
Vuslat topraklarýnda serinliði kaybettim
Sevdanýn manasýnda derinliði kaybettim
Haykýrýþým sanadýr, sen olan kaderime
Savrulan alfabemde Elif sustu Lâm sustu
Ýsyanýmda sen varsýn ateþ sür kederime
Baðrý yanýk sevdamda söylenen kelam sustu
Ne oldu bilmiyorum ne oldu söylesene
Sen benden gideli yâr yaþarým öylesine
Titriyor dudaklarým sitemimi kaybettim
Yaþarken ölmek adý matemimi kaybettim
Korkulu rüyalarda sarýldým yýlanlara
Tarifi imkansýzdý anlatamam sen anla
Bir kere inanmadým söylenen yalanlara
’Unutursun dediler unutursun zamanla’
Dilimdeki heceye yükledim onca gamý
Baþrolünü oynadý; yalnýzlýðýn dramý
Senle olan geçmiþi önce dünü kaybettim
Ayrýlýðýn ardýndan onca günü kaybettim
Kokusunu almadým bahçemdeki güllerin
Dört mevsim her senenin hazanýný yaþadým
Duymadým rüzgarlardan sesini bülbüllerin
Hayalimdeki sana yürürken adým adým
Tebessüm edemedim bir kez bile bir anlýk
Gözlerim mi kör oldu neden her yer karanlýk
Artýk yok eski tadým, ruh eþimi kaybettim
Ayýn þavký vurmuyor güneþimi kaybettim
Kaybettim iþte caným, kaybettiðim yanýmla
Yazdýðým satýrlarda yankýlansýn çýðlýðým
Dökülen her mýsrayý yazýyorum kanýmla
Kýrýk dökük her yaný parçalanmýþ sandýðým
Ölümüne sevmiþtim, sevmiþtim ölümüne
Nasýl dayansýn kalbim bu sonsuz zülümüne
Aþkýn adý hicranmýþ önce seni kaybettim
Arama bulamazsýn bende beni kaybettim
ELÝF KESKÝN (KARABULUT) ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
MAZÝDEN KALMA ÞÝÝR...
ÇOK SEVDÝM SENÝ CANIM BELKÝ ONDAN KAYBETTÝM
HEP SOL YANDA TAÞIDIM BELKÝ BUNDAN KAYBETTÝM....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRLERİN ŞAİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.