Her avazda içimden bilsen neler eksilir
Gün deðmemiþ alnýma mahkûm yazýlmýþ zanla
Duvarlara sor beni en iyi onlar bilir
Kulaðýn duymadýðý bu feryad-ü figanla
Rüzgârdan sakýndýðýn gözünün nuru olsam
Anlamamý bekleme betonarme örgüyü
Dört köþeli dünyamda bir baþýna da kalsam
Sana mâl etmem korkma dram yüklü öyküyü
Farz-ý misal musibet uðramamasý için
Lüzumundan fazlasý harcanan onca çaba
Beni vaktimden evvel öldürecek o kesin
Üstüme gelme, zira eþikte bekler cüda.
Kaderin iþvesiydi nazýydý niyazýydý
Aydýnlýk gün yakýndý dedim epeyce süre
Beklenen, ömrümüzün baharýydý yazýydý
Zaman da heba oldu hem de göz göre göre
Hayatý pencereden izlemek kime yeter
Bir düþün, hatta benim yerime koy kendini
Tasavvuru bile güç, rengin ölüden beter
Hadi kov vesveseyi, durma yýk þu bendini
Bunca yýllýk zayiat baþýmýza taç oldu
Ve halen bitemedi haklý haksýz davasý
Payýmý da al ve git, benim her þeyim boldu
Yeter ki duyulmasýn yüreðimin nârasý
14 Ocak 2014 / NÜS