Neyse ki yaðmur vardý kirpiðimden süzülen
Sade ben deðildim ya gözyaþýný saklayan
Buluta eþlik edip aðlayýp da üzülen
Kaderin cilvesiyle istemsiz duraklayan
Feryadýma dað bile tepkisiz kalmaz iken
Bu kadar sessizliðin bir sebebi olmalý
Parmaðýna kazara batsa çiçekten diken
Kabahatli ben gibi neden yüzüm solmalý
Bi-ilaç mý ummuþtum duyulmayan sesime
Asilikten deðildi haddini aþan sözüm
Yüreðim sýðmýyorken þu göðüs kafesime
En dingin halde bile sönmeye hazýr közüm.
Yine de yüksünmedim derdin aðýrlýðýndan
Zaman geldi bunaldým ama hepsi bu kadar
Bir gün vazgeçer dedim duygu saðýrlýðýndan
Kinayeli tavrý da eksilir azar azar
Suskuya maruz kaldým yetmedi sana uydum
Oyun bozulur dedim bir taraf oynamasa
Tahammülün bir nevî isimsiz koyu muydum
Nereden bilecektim yüreðim kanamasa……..
17 Ocak 2014 / NÜS