Nice günler devrildi yüreðimde
yürüdüm karanlýk hayallerin çýkmazýnda
Titredi can evim
yaðmur sonrasý toprak kokusunda.
Yýldýzlarýn yüzüne deðmeden çamur...
Açmýþtý umudun alnýnda gökkuþaðý
saðanak yaðmurlar kaçarken bulutlara...
Sorma bana neredesin diye?
içimdeki yollardayým halâ
Hasretin izi açýyor dallarýmda.
Dört mevsim dönüyor etrafýmda...
Baharýmsýn çiçek kokan
Güneþimsin sýcacýk yakan
Küllenmiþ mangal gibi
sonbaharda hatýralar.
Þehrimin bütün yollarýnda kar var...
Bakmaya özürlü çiçek solgunu gözlerim
zehir zemberek yoðunlaþan sessizliðim.
Çürüdü zindanlarda sevda kokan kelimelerim.
Yüklendim sýrtýma düþlerimi
aþýndýrdým vuslat kaldýrýmlarýný
Islanmak için yürüdüðümüz
yollar bomboþ nedense?
Nemli gözlerim köprüler kurar
kirpiklerine her gece
Seninle aþka durur haykýrýþlarým
yankýlanýr vaveylam dað gibi sinende...
Sararým ömrümü saçlarýnýn teline.
aþkla sohbetimin suskunluðu
tükenir çaresiz nefesimde.
Bitmesin gözyaþý gecelerde
hýrçýn saðanak yýkasýn yollarýmý
Terlesin ellerim adýna mavi dediðim
Çoðul kýyametin eksiðinde...
Sen parmak ucunla dokun kirpiðime yine
yüzünün izi yuvarlansýn gecemde.
Biliyorum az ötemde gurbetin
can bardakta yudumlanýr hasretin.
Demlenir yokluðun nefesinde sohbet.
Yudumunda boðulurum günahsýz sevdamýn.
Ferda Özsoy.
Arkadaþlar Mevlid Kandiliniz kutlu olsun saygý sevgi ve dua ile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.