Büyük bir sevgiyle baþlayýp gidiþinle biten bir hikâyeydi benimkisi .. Hikâye bitmiþti belki ama içimdeki SEN bitmiyordu sevgili .. Bugünde yaþýyordum ben seni yani aþkýn ’’SEN’’ hâlini .. Kelimelerim daðýnýk bir þekilde düþüyordu beyaz sayfaya .. Kalemimden düþen her kelime yine seni anlatma arzusunda .. Ve iþte kalemimle çýkýyoruz yine ’SEN’li yollara; Bu kadar severken seni, sebepsiz gidiþin aþka ihanet deðilmiydi sevgili ? Yüreðime iþlediðim senle bir ömür geçirmekti niyetim .. Hayaller kurardým hep senli yarýnlara dair, içi dýþý seninle dolu olan hayaller .. O hayalleri baþýma yýkacaðýný hiç düþünmedim sevgili .. Birlikte çýktýðýmýz bu yolda beni býrakacaðýný düþünemedim .. Her geçen gün yavaþ yavaþ tükeneceðimi ve en sonunda biteceðimi düþünemedim iþte ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanuludag Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.