Yerle yeksan olursa bir gün gönül evim, Sen git arkana bakmadan, Senden arta kalanlarý ben temizlerim. Bilmem, duyulur mu uzaklardan sesim? Sen git! Ben anýlarýma kefeni hazýrlar, defnederim. Ýki kelam edip, mezarýna su da dökerim. Yeþerir mor zambaklar günü gelince, Bilmem nasýl olur ahvalin kabrinde, Bir gün ses duyup irkilince, Bil ki ben geldim, anýlarýma iki tas su dökmeye. Biliyorum tazelenir acýlarým, yeþermez anýlarým… Hepsi üstüme çullanýr, baþlar sancýlarým. Elimde kaðýdým kalemim, Sen git ben her þeyi hallederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.