bakarým uzaktan yanar ateþinde insanlar cehennemin oysa hava soðuk Ankara’da iliklerimizi donduracak kadar
buz keser yürekler Tanrý’ya sözlerini bozmuþlara baktýkca. yalancý devraný yüklenmiþler sahnede boyunlarý eðilir dururken cennete üç gün oturacaklarý cehennem köþküne kurulurlar
gerçek kurtuluþ nedir düþünürüm nasýl uzaklaþýlýr ben’den ben’likten nasýl kovulur þeytan ateþi bir ülkeyi harabeye döndürmeden haramiler sarmadan yollarýmýzý
yeter mi acaba gerçeði görmek iletmek dilden dile, el ele bir halk ozaný gibi eline alsa herkes sazýný söylese kendi dilinden duyar mý ateþte kömür olmuþlar
tüter dumanlarý görünür de görülmez nasýl bir külçe çýkar içinden nasýl bir yapý ki o tutsak evleri yetmez girmeye korkar insan ölüleri ne zamandýr ölüdürler oysa bilmezler!
5. 1. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.