Bak düþürdüm yüzümü geldim kapýna Gezdim yaban elleri de ille de sen dedim Gördüm daha açýlmamýþ gonca güller mis kokulu Kesildi soluðum, kaldým revan, bir tutam saçýndan nefesime geldim....
yollarým yokluðundan karanlýða yar oldu gözlerim büyüdü görmez oldu senden gayrisini soðudu ellerim buz kesti tenim dondum gül yüzünü görüp bir yudum güneþime geldim...
yokluklar diyarýna vardým yok oldum yüreðimde var olan adýnla yeniden yandým var oldum zindanlar yýktým duvarsýz, zincirler kýrdým görünmez cebimde sende olmayan biraz vefa getirdim geldim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.