hava soðuk
buz gibi sancýlar geçiyor
gecenin gözlerinden
ve gürültülü bir þarký eþlik ediyor
sokak köpeklerine
takdire þayan iç çekiþlerin
dýþa vurduðu eþiklerde tökezleniyor
mülteci tebessümler
ardýndan söylenen her söz
babasýz bir cümleye tekabül ederken
þiirler ölüyor
ana rahminde
þizofren yüreklerin kasýklarýnda
sarýþýn hiçlikler peydahlanýyor
müstehcen kýrgýnlýklarýn
ellerine bulaþýyor adýmýn ilk harfi
sonrasý
tövbesiz bir günah kadar yasak
sonrasý
cehennemin sol kefesi
uykuda ölüyor çocukluðum
fikri firara dayadýkça hayat aklýný
kuru sýký bir sitem
aminsiz duaya emanet bir ceset
ayak uçlarýnda þeytanýn
’ben seni sonradan sevdim’
’ lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahil aliyyil azîm"
saðým
solumun vebalinden felç
aklým
senden öte
kör saðýr dilsiz
hadi
bir kerede sen üþü beni..