MECن‎‎‎‎

ve Leyla
Gömdü aþkýnýn malikini,

ve çaresiz
Çöl kaldý akýllarda

su daha mühimdi oysa...
Dudaklarý kurumuþ Mecن‎‎‎‎’ du.


Gecenin yine gözleri üstümde,
Duasý geri kalmýþ bir yýldan,
Dokunulmamýþ bir aþktan,
Zeytin að/acýndan,
Zencefilden,
Diyarý azaptan,
(d)üþtüm
Düþümden düþtüm.
Tepe taklak.
Gözlerime iyi bak kadýn,
Batýl bir kehanet kuyusu,
Ýçilmez suyu,
Yusuf düþse iflahý yok.
Bir Zühre denese de göreyim.
Öznesi yüklemi altýnda ezildi,
Bir bilsen,
Kifayetsiz kelimeleri,
Bir bilsen,
Duvarda çerçevesini taþýyamayan çivileri,
Aðýr yükü
Bir vestiyer kadar aðýr,
Ressamý kederle aðladý tuvale,
Nafile
Çivisine küskün.
Kavmimin
Nesli tükendi,
Ýyi bak,
Saplantý gözlerimde mahpus,
Elim vicdanýmda,
Haktýr dedi,
G/ayýptan sesler duydum,
Çýðlýk çýðlýða,
Saðýrdý kulaklarým.
Esirgeme,
Günahý boynuna aðýr,
Mevzu bahis senken,
Ardýna saklandýðým kelimeler,
Beni deþifre eder,
Ýhanettir.
Harfin sana þiire dizilmemesi.
ve
Gözlerinde devrildi bir bir cümlesi,
TUFANI ALFABEYE,
SÖZLÜK DÜÞÜNSÜN.
Acýna hamd olsun…

Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın: