BİR ÖLÜM YOKLUĞUN...

Öksüz bir çocuðun babasýna hasreti gibi
Susadým sana.
Ve ben kýzýl güneþin altýnda,
Gözlerine býrakýyorum kendini.
Canýmý çok yakacaðýný bile bile,
Ölüme yürüyorum.
Canlý bir kalkan yaptým kendimi.
Ve bu þehrin göbeðinde,
Patlatacaðým hayalini.
Sen terkettin ya bu þehri,
Ne kadar çabalasamda.
Söndüremedim içimdeki yangýný.
Üfledikçe tutuþtu ciðerim.
Biliyormusun sen gittikten sonra
Ne zaman dalsam tatlý bir uykuya,
Soðuk bir ter,
Ve acý bir kabusla uyanýyorum.
Öylesine alýþmýþým ki sana,
Sanki hiç gitmemiþsin gibi,
Kalkar kalkmaz yokluyorum yanýmý.
ve her zamanki gibi,
Sen yoksun.
Ve ben sanki hiç gitmemiþsin gibi,
Telaþla arýyorum seni.
Ölümüne alýþamadý bedenim.
Saçlarýma aklar düþmeye baþladý.
Ve morarmaya baþladý gözlerim.
Sen gittin ya sevdiðim.
Ben kendimi kaybettim.
Sen hariç unuttum herþeyi.
Aslýna bakarsan sen gitmedin.
Sen hep bendeydin.
Ama ben faili meçhuldeydim...
Sosyal Medyada Paylaşın: