Bir elimde yetiþkin gün ýþýðý
diðer elimde
aysýz gecenin fotoðrafý.
Ýçimde kar yüküne dayanamayýp
kýrýlan aðacýn sancýsý...
Yaslanýyorum þafaða
tereddütsüz kabulleniþ ile..
Mevsimsiz esen rüzgarýn gölgesi
dalgalansa da bayrak gibi göðsümde.
Ve bir düþ’ü baðlýyorum
adak aðacýna
tam da ölümden söz ettiðim anda.
Korun düþüyor suya
yayýlýyor klarnet sesi bahara
Dönüyor tövbem pusuya
yasak yayýn yapýyor toprak.
Kayan yýldýzlar kimin umurunda...
Çarpýp çýktýðým kapý önleri
ikindinin kaygan yokuþunda.
Kekik kokulu arka bahçem
Bekliyor son dans için kapýnda...
Bir top gülüþünü
yuvarla gelsin bana...
Soluyorum binlerce yýlý
Bey daðýnýn akþamýnda.
kalbim kalbini dinliyor sessizce
boðuluyor hücrelerim ýþýðýnda...
Vaktin dibine bak gülüm
sesin çarpýyor duvarlarýma
sevgi olup dönüyor sana.
Bir basamak daha çýkýyor sevincim
gün boyu sol göðsümün altýnda...
Ferda Özsoy.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.