Çek Yüreğini Ölümden

Hüzünle bakan gözlerimde,
Kýpýrtýlar ardýna kadar,
Seni taþýmaktan yorgun düþlerim,
Yýkýlacaklar…

Hatýrlamadýðým çaðlarda,
Çamurlu sevda sokaklarým,
Kitaplarýn arasýnda,
Kurumuþ yapraklarým,
Anýlar…

Ýnkâr etme sevdiðim,
Kýsmetindeki hazaným,
Gölgede kalýr yapraklarým,
Solar…

Güzün savrulur kehribar renkli eteðim,
Benden öte mevsim yok,
Silindi izlerin,
Tükendi,
Yollar…

Ayak sesim zamaný yýrtarken,
Düþlerim parçalanýr…
Sakla beni kaderine,
Ellerim üþüyor…

Ucu yandý yüreðimin,
Vuslat,
Ey vuslat!
Geç kaldýn bana…

Ben ki mýsralarýnda konuk,
Ceplerinde umut,
Yokluðunda var ettiðim,
Yüreðini çek ölümden!

Çekil önümden…
Hesap etme yýllarý,
Hatýrla
En tatlý an’ý…
Bekletme zamaný…

Ve unutma,

Kurduðum her düþ,
Sensiz…

Yaþadýðým her an,
Sahipsiz…

Ördüðüm her acý,
Ýlgisiz…

Duaný eksik etme,
Yokluðunda alýnacak her nefesi,
Ölüm paklar,
Ötesi mi?

Gözyaþým kadar!...


09/01/2008

Ayþegül TEZCAN

Sosyal Medyada Paylaşın: