Bak þu sýzýlarýn ettiðine Senin için hecelediðim Yýldýzlarý düþürdü eteðime Geceler boyu kaçamadýðým Nicedir ziyan ettiðin þarkýlar
Hey gidi güleç yüzüm Seni çýkarsam içimden Gözlerim telveli hüzün Aþktan habersiz yýprak bir güzüm Ne diyeyim daha Sukut adet oldu þimdilerde Bari sen de arayýp sorma
Ey gönlümün tecellisi Yýkýlýyorum… Nedir bu gamlý uzak Yok ki dayanaðým Hani nerde sol yanýndaki tuzak.
Kalbimin tahammülsüz rengini Bir, Eylül’ün zambaklarý bilir Tesellisiz dudaklarýma serpilen Ýsteksiz, acý gülüþleri… Gönlümün sevdalý ön sözünü Son sözünü zehirli þiirlerimin Kanayan yaralarýna bastýðýn Silik gamzelerim bilir.
Dinle beni aþk yolcusu Kalem ucundaki sözler hüner deðil Marifet; toprak kokan avuçlarýmla Ölümü sunduðumda Canýný baðýþlamaktýr dudaðýma…
Mart 2008
Ayþegül TEZCAN Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.