Ey düþlerimin bereketi yar Þahit yazdým geceleri, gidiþine Hep o þarký dilimde Gül renkli düþlerimde sitem Aralýðýn gün sayýmlarýnda Eylül geçti az önce dertlenme Yokluðunun belasý… Ýnsaf et sensizliðimle sözlenme
Yalnýzlýðýn kördüðümündeyim Kirpiðinin kývrýmýnda tutunup kaldým Yalan deðil günahkârým, deliyim, Yüreðimdeki büyük tufan sebebim Vuslatýn muradýyla dönsen de yönünü Dünü deðiþtiremezsin ya bugünü Ne zaman gülümseyeceksin Cumartesi tenhalýðýnda gözlerime Üzerine bassan da solmayan güllerime
Ýnatçý ayazlarýn anýlar gibi acý yar Ben ki her cümlenin ardýna nokta Sen kýyamadýðýn sevdalara virgül Çýkmaz sokaklarda yalan oldum ya Þöyle düþün bir de: Ya sormasam günlere, aylara Çekmesem özlem… Boyun borcum, emelimsin Ne yapsam, ne etsem, nereye gitsem Dilimdeki son duam, hangi yöne dönsem sen Kýyýya koþan dalgalar gibi elemim Ölümsüz sevda ile yüreðime nakþettiðim Sadece umudu yaþat O da yeter sevdiðim…
Batýr yine göðsüme anýlarýný Pembe düþleri severken gecelerde Sanýr mýsýn rahat ettim Saatler vuruyor yok oluyorum Gözlerinde kurut acýlarý Görmek istemem aðlamaný, mezar taþýmda… Ama yine de gel… Gözlerini kapat benim için Yaþadýðýmý düþün…
Yine… Kimsesiz yalnýzlýklarýn girdabýndayým Ayrýlma noktasýnda her cümlen kurþun Gönülsüz gidiþlerim dert, solan geceye Dizelerim tükendiði yerden vuruldum…
Ayþegül TEZCAN Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.