Seni düþündükçe mazimden kopuyor Düþ bahçelerine papatyalar ekiyorum Gözlerimde her bir yaprak muamma Her çiy damlasýndaki hüzünle Bir fotoðraf karesinde donuyor zaman Gözlerin kadar keskin unutmak… Unutmak mümkün az sevdiysen Ve ölümsüz deðil sözlerin Özlemlerin gölgesinde sevmediysen…
Alacakaranlýk boðuyor düþlerimi Göz yaþartýcý bir hüzünle Sýraya dizdim harfleri þimdi Oynadýðým bir sözcük oyunuydu -ki gereksizdi düþler… Bir o kadar lüzumluydu gerçekler…
Anladým geç de olsa Derme çatma mutluluklarýn diyarý hayat. Ama yine de sevdim denizi, rüzgarý Uzak kýyýlarý En çok da seni…
Avuçlarýmda kalan son þiirdi …Felekten çaldýðým bir avuç mutluluk. Muamma bir sevda öpüyordu dudaðýmdan Öldürmüyor… Süründürüyordu…
Cennet bahçelerinde düþ papatyalarý Göðsümde titreþen mavi alevler Acýnýn þiddetiyle etrafýmý saran denizler Dalga dalga yandýlar ahýmda Ve ben hep inandým güneþe, Ay’a En çok da sana…
Geceler karanlýk bir bahçeydi Aþka düþerken kýrmýzý güller Ýri bir gölgeydi yokluðun Üzüyordu… Süzüyordu yalnýzlýðýmý… Uykusuz çýplak bir pençeydi baðrýmda Derin bir soruydu rüzgar yüreðimde Yarý çýplak bir nefes ýslanýrken dudaðýmda Adým gibi biliyorum doðru yerde deðiliz Bu dünya bizim dünyamýz deðil
Farklý duygulara ait iki þiir i mgesi Tekini kaybetmek uðursuzluk ki Kara günlerin habercisi tekilliðim Baþka biriyim sanki küllerimde An ki yaþanmamýþ birikinti Ben ki çok deðiþmiþim yokluðunda Ceplerime doldurmuþum sesini Ezberci gülüþlerimde hüzünlü bulutlar Yazdýkça susuyorum özlemi… Bir de seni… Ne mümkün anlatmak.
Her gün biraz daha büyüyorsun içimde. Büyüyünce ne olursun bilmiyorum da Koru beni kendimden… Ben seninim.
Umutsuz bir þiir oldum yine affet Hep yaralý, hep yamalý yapraklarým Eylül… Gözümde sakladýðým solgun bir hüzün Avuçlarýmda aðlamaklý gizli bir ölüm Düþlerimde bile umutsuz bir gül’üm En güzel ölüm ayrýlýk –ki Tüm kavuþmalar dindi yapraklarýmda Vuslatýn olmadýðý bir yerdeyim þimdi
Tuhaf bir güzellik bu bendeki Bir gülsem karanlýðýn ýþýklanacak Oysa… Ay yüzüm sürgün gecede Her gölge sana benziyor Sisler ötesinde bir ses Bir nabýz nefes nefes
Karanlýðýn orta yerinde…
Hoþ geldin en güzel düþüm Ne iyi ettin Ýçim üþümüþ…
“Bir þiir daha yaktým üþümüþlüðüme. Seni de bulursam alev alev yaparým.”
Ayþegül TEZCAN Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.