KADER VERMÝÞ HÜKMÜ BÝR KEZ....
Geçti ömrün bir hoþ demi, gönül yine kýrýk kaldý,
Titrer durur dudaðýmda, sessiz bir hýçkýrýk kaldý.
O cânân-ý bî vefanýn firkatinden tek yâdigâr
Boynu bükük muhabbetin, lezzeti pek buruk kaldý
Hercaiymiþ meðer gönlün, þitâbanmýþ sefân gibi,
Bir hâtýra oluverdi, çabuk bitti vefân gibi...
Saðnak saðnak yaðdýrmýþtýn sevdâný bir tufan gibi;
Ne bir damla, ne bir ümit... Gözlerin pek kurak kaldý....
Dinlediðim, sonu mutlu biten nice masal vardý,
Sevdâlara umut veren, yaþanmýþ bin misâl vardý,
Saaadetin dergâhýnda, vuslat vardý, visal vardý;
Zâlim kader vermiþ hükmü, bana yine firak kaldý...
Ünal Beþkese
:::::::::::::::::::::::::.
FÝRAK :ayrýlýk
ÞÝTABAN:gelip geçici
VÝSAL....kavuþma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.