Büyük Duvak
"Unutma Oyunu"
Arada bir aklýma düþsen de
Hiç kalkmýyorsun düþtüðün yerden
Bir düþe adýmýzý verdik
Kalbimiz yandý!
***
Ürperen sýrtýmý çýkarýyorum sýrtý açýk elbisenin içinden
Dýþýma giyiyorum sýrtýmý
Elbisem içimde kalýyor
Ýçim ýsýnsýn istiyorum
Ýçim ýsýnmadan, ciðerlerim terlemeden ýsýnmýyor sýrtým
Kalbimin yanýna bir kalp çizmek gerek
Büyük bir itinayla
Küçük korkularla
Korkularýn büyüttüðü boþluklar yaratmalý bedende
Eksiliyorum
Yüreðime yenildikçe
Ellerimle ellerini çiziyorum
Buðusunda ýsýnan kalbimin yanýna, camdan
Kýrýldý kýrýlacak hayaller kuruyorum
Evimiz hiç olmadý
Bir sürü duvak yaptým
Oyuncak bebeklerime olacak kadar küçük duvaklar
Kendime küçük gelen dünyada büyümeye çalýþýyordum
Çalýþtýkça küçüldüm
Oyuncak bebeklerim kadar, ufaldým
Böyle dokununca nasýl da kýrýlgan her þey
Zaman nasýl da kaygan
Ama geçmiyor
Küçüklüðümdeki gibi
Büyüklüðümde eksik bir þeyler var
Küçük baþýma sýðmýyor büyük duvaklar
Büyük dualar biriktiriyorum dudaklarýmda
Güvenmek için biraz daha saðlam basmak gerek
Dünya kayýyor ayaklarýmýn altýndan
Zemin kaygan
Ellerim ayak uyduruyor
Yerleþemiyorum gitmekten
O köþede son bakýþý kalmasaydý küçük kýzýn
Büyük umutlarý olacaktý
Böyle gitmeseydi elleri önünde birleþik
Saðlam kalmalar düþleyebilirdik
Yetiþebilirdik, yerleþebilirdik
Ufuktaki karaltýda kararmasaydýk
Yok olmayý da deneyebilirdik
Varlýðýna inandýklarýmýz olmasaydý
Oyun oynamasam unutamazdým
Ben en çok unutma oyunu oynadým
Yirmi Aralýk Ýki Bin On Üç 16 30
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.