MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Saklı cennetin çocukları
Maide Özgüç

Saklı cennetin çocukları






Bir çam aðacý yakamoz dalgasýnda
Gölgesi düþer saçlarýma
Titreþir semada son pýrýltý
Sen hiç gökkuþaðýndan atladýn mý hey çocuk!

Her yaðan yaðmurun ardýndan atlardýk eskiden
Keder nedir bilmezdik
Dizlerimize kadar sývayýp geçerdik nehirden
Renkli hayaller bulvarýna giderdik
Sonat kokan bahçelerden geçer
Lavanta kokulu dallardan yeni hayaller toplardýk
Sonra ýslanýrdýk pembe yaðmurlarýn altýnda
Annemiz kýzardý her gün ýslanmýþ çoraplarýmýza
Hasta olmazdýk biz çocuk

Daðlar bayýrlar bizimdi o zamanlar
Ve tüm kýrlar bize hizmet ederdi onca büyük olsa da
Küçücük güzelliklere sevinirken
Büyük umutlarýn üzerinden atlardýk
Dallarýnýn en yükseðine çýksak da kýzmazdý çitlembik aðacý

Mavi uçurtmanýn kuyruðuna takýlabiyorduk mesela
Ve onunla uçuyorduk adýný bilmediðimiz diyarlara

Tek gözlü korsanlar,
Koca koca devlerle vuruþuyorduk kazdýðýmýz siperlerde
Ne yorgunluk ne yenilgi vardý bu savaþta
Biz gülüyorduk çocuk!
Çok gülüyorduk hemde
Kararan gökyüzüne bakýp aðlýyorduk oyunun bitmemesine
Biz oynuyorduk ve oynarkende kaybolurduk dünyamýzda
Tahtadan atlarýmýzla koþuyorduk delice
Düþ bahçelerimiz istila edilmemiþti henüz
Biz Gerçek zamanlarýn cennetini yaþadýk çocuk
Gökkuþaðýndan çok atladýk
Araba direksiyonu çeviren bu eller çemberde çevirdi bir zamanlar
Ve aðladý Balonunun patlamasýna
Kendi anlattýðýmýz masallara ilk biz inandýk çocuk!
Þimdi daralan boþluklara bakýp aðlýyoruz
Saklý cennetin çocuklarý için gözyaþlarýmýzý içimize akýtýyoruz
Güzel zamanlardý ama
Biz gökkuþaðýný koruyamadýk
Kayboldu göðün yüzünde



Þimdi küçücük sýnýrlý dünyalarýmýza sýðmayan çapta
Büyük düþünceleri býraktýk geride.
Ve gökkuþaðýndan atlayamayan çocuklara üzülüyoruz
Tüm samimiyetimizle

Masallara inan çocuk çünkü onlar gökyüzü kadar mavidir!





Maide Yýlmaz Özgüç



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.