yetmez tencere tava çalman bir iki dize þiirle dik tutmaya çalýþman belini vatanýn beli iyice bükülmüþ yaþlý bir dede, nine gibi iyi görmüyor gözleri kekeliyor, söylerken derdini
dýþarý çýkman gerek dedi birileri az önce senin elinden yoðrulacak bu vatan yükselecek yukarlara bayraðýn umutla dalgalanacak çocuklarýna, torunlarýna senin söylediðin marþlarý onlar da söyleyecek yurt sevgisiyle kabaracak yürekleri dað baþýný duman almýþken oturup bakmayacak
bir yerden baþlamak gerek usulca çizerek bir kýyýsýndan bu resmin daðlar, denizler, çiçekler derken mutlulukla gülümseyen insanlar yurdunu çizmek gerek kara bir leke kondurmadan hiçbir yerine alarak göðsünde inleyen ahlarý aç açýk kalmayan çocuklarý oyuncaða gözü tok makarna yaða tav olmayan anneleri alýp da yanýna
kendini olabildiðince güçlü yaþayabilmeli herkes müzikle ya da ne bileyim oyunla sanatla yani özdeþleþerek betonlar kýrýlmalý aðaçlar devrilmeli deðil bir baþkasýnýn eline vermeden bayraðý öylesine baðýmsýz,öylesine özgür yürümelisin nasýl yürüyorsa bir çocuk annesine!
20. 12. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.