GEL DE İSTANBUL
Açtým ellerimi denize doðru
Dalgalar diyor ki git ara da bul
Onu gösteren ok, hep sana doðru
Ne olursun bana gel de Ýstanbul
Ýskenderun sessiz sokaklar yetim
Gecenin ardýndan sabahý ettim
Güneþi gördükçe, ona benzettim
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
Gemiler bekliyor þimdi limanda
Yârin gözlerine hasret bir yanda
Kolaysa haydi gel, buna dayan da
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
Güneþin batýþý burada özel
Sendedir kalbimi aðlatan güzel
Ýsyaným kendime, bu nasýl ezel
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
Sen olsan bu kadar çok anar mýsýn?
Kalbinde yýllarca yas tutar mýsýn?
Uzaktan haykýrsam, ses duyar mýsýn?
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
Adýna bir çiçek yaratmýþ Allah
Kokusu içimde patlayan silah
Gördüysen orada, eþsiz bir ilah
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
Elimdeki resmin yarýsý yýrtýk
Hayali nefsime en güzel katýk
Onu bulmak için, yardým et artýk
Ne olursun bana, gel de Ýstanbul
YALNIZ KALEM/A.Y
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALNIZ KALEM/A.Y. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.