GÜLPEMBE

Küçük yaþta tutuþurken sokakta
Kýzýlcýklar açýyordu yanakta
Bekletirdim son sözümü dudakta
Seni sevdim diyemedim Gülpembe

Yýllar önce ben bu aþka inandým
Büyüyünce güzelleþtin kýskandým
Bir rüyaydý iþte þimdi uyandým
Seni sevdim diyemedim Gülpembe

Yüzün gülse güneþ gibi parlardý
Dudaklarým o sözleri saklardý
Söyleseydim belki beni anlardý
Seni sevdim diyemedim Gülpembe

Aþk ateþi hiç sönmedi kalbimde
Birgün seni baþkasýyla gördüm de
Kelimeler düðümlendi dilimde
Seni sevdim diyemedim Gül pembe

Susuzluktan aþk bahçemde gül bitti
Aðlamaktan gözlerimde yaþ bitti
Yaðmur bile bulutlarý terk etti
Seni sevdim diyemedim Gülpembe

Anýyorum o yýllarý bu ayda
Sakladýðým o sözleri gel duyda
Artýk sana söylesem de ne fayda
Seni sevdim diyemedim Gülpembe

Gözlerini son kez gel de göreyim
Saçlarýna gülden bir taç öreyim
Bu sýrrýmla kollarýnda öleyim
Seni sevdim diyemedim Gülpembe
YALNIZ KALEM/A.Y


Sosyal Medyada Paylaşın: