SEN BENİ HİÇ SEVMEDİN Kİ

Sen beni ben olduðum için deðil
Senin peþinden bir çocuk gibi,
Sevinerek giden
Tertemiz duygularla yüzüne gülen
O masum halimi sevdin…

Seni benim sanarak aldanan
Uðruna canýmý verecek kadar, cömert
Ve karþýlýksýz veren, ellerimi sevdin…

Bir haber verince uzakta olsan
Engel tanýmadan yollara düþen
Senin için koþturan, ayaklarýmý sevdin…

Sana yakýn olmak için
Gece gündüz ýþýðýn olmaya çalýþan
Gözlerimi sevdin…

Ýstediðin her yöne çevirdiðin
Yorulunca üstüne bindiðin
Seni içinde taþýyan, bedenimi sevdin…

Senin için çarparken kalbim
Yaðmur altýnda sýðýnýrken bana
Senin içini yakan, sýcaklýðýmý sevdin…

Sen beni hiç sevmedin ki
Senin için yazdýðým þiirleri
Yaþadýðým uykusuz geceleri
Naðmelere dökerken dilimde
Bir saat gibi çarparken kalbim
Sana ayýrdýðým, zamanýmý sevdin…

Ben sana aþkýmý anlatýrken
Gözlerindeki ýþýðý sevdim…

Bunca zamandýr, aþka hazýr deðilsen
Beni sevmediðini, neden söylemedin?
YALNIZ KALEM/A.Y



Sosyal Medyada Paylaşın: