götüremediðin kalbin ellerimde paramparça
buðulu bakýþlarýna hüzünlerin insafsýzlýðý tünemiþ
yüreðimden kaymýþsýn ötelere daha gitmeden
saçlarýna dokunmak mutluluk gibi imkansýz
sevmek güzeldi bir zamanlar
tebessümle akan göz yaþlarým da
her damlada sen vardýn huzur tadýnda
þimdi keder kokuyor buralar
yaðmur gözlerin þehla bakardý
gülmen güneþti kucaðýmda yakmadan ýsýtan
gökkuþaðý olurdun bahtýma her yaðýþýnda
kirpiklerinde pervaneler kanat çýrpardý
nefesini tutardým soluklarýmda
vuslatýmýn hazzýydýn damaðýmda
seni yutkunurdum pembe mevsimlerde
takvimlerin ilk sayfasý sendin
son yapraðýnda kokun vardý
sabahý olmayan gecelerin
mehtabýydý bakýþlarýn
tükenirdim gözlerindeki tebessümlerde
rüyalarýmýn yazýlmamýþ masalýydýn
inadýna yaþardým göz yaþýmýn ötesindeki denizlerde
bitmeyen yolculuklarýmýn duraðýydýn
kalemimin ucunda isminin harfleri
kara sevdamýn okunmamýþ mektuplarýydýn
bakmadan bir solukta bitirdiðim
yokluðun avuçlarýmda kor
gözbebeklerimdeki ýslaklýklarda buðusun þimdi
gezdiðin yerlerde hüzün var
bir de yokluðun
her yaným ateþ
buz kesmiþ duygularým
sevmek bu ise eðer
üþümekle yanmak ayný þey
çaremsin çaresizliðime
ya yakarak küllerimi savur
ya da sevginden bir tutam serp üzerime
bahtýma vuslatýn yýldýzlarý yaðsýn