SİYAH GÜNEŞE HASRET

SÝYAH GÜNEÞE HASRET

Bu günlerde daraldý, sýkýþýyor yüreðim.
Hani çýkýp gelsen de, ah, omzunda aðlasam.
Adý dünya telaþý, tutuþuyor eteðim,
Yýkýversem bendimi, yüreðinde çaðlasam.

O kadar yalnýzým ki, ben bana yetmiyorum.
Vefasýzmýþ meðerse; bütün dost bildiklerim,
Kader deyip susuyor þikayet etmiyorum.
Canýmýn acýsýdýr, yaþ diye sildiklerim.

Hapsettim benliðimi, kapýmý da kapattým.
Ne saatle iþim var, ne de uðruyor zaman.
Bana hiç benzemeyen, baþka insan yarattým.
Gönlümün bestesini çalýyor þimdi keman.

Hüzünleri mey diye, kadehime doldurdum,
Tabaðýmda sen diye, birkaç zeytin tanesi.
Olmayacak duayý, senin için oldurdum,
Bu günlerde saklýdýr, ömrümün son sahnesi.

Gelecek misin söyle, baþka mevsim kalmadý,
Gök mavisi siyaha, siyah güneþe hasret.
Ne deðersiz bir canmýþ, Azrail de almadý
Bendeki deli sabrý, delice bir cesaret.
Þerife Çýnar


Sosyal Medyada Paylaşın: