KIŞ ÖLÜSÜ
Buzdan kýrlangýçlar gördüm en son rüyamda
þehrin kötü çocuklarý siyah bir bantla kapattýlar gözlerimi
geceye sufle ver Lila dedim- kesti saçlarýný Monaliza
Ýki kuþ ölüsü kalmýþtý güzden - kara gömdüm sarý bir aðýtla
uzak seslerden sulara atýlan yüzümdü / gelseydim
avuçlarýnda zemheriye güneþ düþürmekti ahtým
Çalý bir gülün tanrýsýyken kalbine sýzdým
tuzdum siyaha bürünmüþ raþe
kayadan kum rüzgardan tufan çaldým
Bilinmezlik içinde kurgulandý iki kelime
yazýsýz taþlarda mihenk ve toprak dediðim
yanlýþ okundu adým - ökselendim
Hiç bir günceye sýðmadýn ya
parmaksýz el gibi mesala/ soyut
Ekinoks’u kara kýþa býrakýlmýþ bahar gibisin/ kendime diyorum
Bir kýþ masalýndan büyüdü Nazlý hüzün
saçlarý kendinden kýnalý - yani beyazýn solmuþ hali
aslýnda üçe bölmüþtük dünyayý - su safir sadom
Hayat çalmaya gidelim þimdi cehenneme
biraz ateþ biraz katran biraz aþk
yeniden yarartalým var olmayý /gen etiði yanmýþ insanýn
Þimdi gidiyorum bir þiiri kutsamaya ay vakti
tuza yatýrlýmýþ sevdalardan çýkarýp geceyi
Ayný düþe yatmaya/ yol yaðmur bulut
Usta neden parmaklarý üþür en çok hasretin
neden kütüdür fanzinleri insanýn
þiirle yýkanmalý her ruh üç vakte kadar
siyah beyazýn kirlenmiþ haliyse eðer...
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.