Ýlk defa bir aþk þiiri çizecegim izninizle
ruhuna fatiha okunan mecazi sevdalardan
çekecegim kökümü maviden- çöl olmak þartýyla
arabesk takýlacaðým kusura bakmayýn- hatta
ilk defa bir sigara yakacaðm savrulan bulutlara kör
kýzýl rengiyle ay kuþlarýna lades’ ulan inat deðil mi
padiþahýn müzedeki tahtýna oturup þarap içeceðim
Ýlk defa bu kadar fahiþe bir hüzünle deðiþtik yüzümüzü
rus ruletine müptela bir kafayla ruhumuzu bir þiire sattýk
bir dikeni alnýndan vurup bir gül için kaçtýk sonra geceden
Lorca"nýn kalbinden geçip Çaykovski"nin sesine kýrk mum yaktýk
yine de kederin onuncu köyünde düþtük melenkoliye
Ýlk defa saçlarýnda yanan rampuzel bir akþama gözlerimi vermiþtim
Ay henüz sübyandý, kuþlar gök taþlarýyla öpüþürdü ve henüz cenindi ihanetler
ben Atlantis"te tanrý Enki"yle keopsu çizerken henüz Ankara"ya gelmemiþti Hepat
Ýlk defa insanýn solfejindeki sadakatin klawiesinde ölmüþtü Rosey
Gecenin ortasýna açýlmýþ antik bir kýtaydý avuçlarýn
kavmini küflü bir maðarada unutan kahin krallar
cin taþlarýndan arafa duvar ören müneccimler
Homejen bir özümsemeydim statik ellerine meczup
soluðu sönmüþ lavlarýn kutsal külünde þerh yazarken
mavi safire gömülen yüzümü çalýp gitti Aranzah
Ýlk defa yaðmurun molekülünde yakamoz
suda seken yýldýzlar kirpiklerinde tanrý kuþlarýyla
unutulan izafi bir kurguydu evrensel döngü
tasvirinde siyah bir tualde göðün alfabesine saklanan
ve sen, kaderin son mazereti
bu naif gülümsemeyi
Vicdanýmýn son sadakasý olarak býraktým
...
cc_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.