Kader olmalý dedi beyaz saçlý Rahip, Zangoç’un titreyen mumunu üflerken Brahma ganja sürdü ruhunu, henüz yaðmur yaðmamýþtý Kriþnanýn kirpiklerine ekmek un deðildi henüz insan öðütürken tanrýlar çocuklar büyüdü ansýzýn sonra bir kadýný recmederken cüceler kanayan gölgeler gördüm
Kader olmalý dedim iki çizgi düþtü geceye
Çaykovski kesti kemanýn nefesini. Rosey suçludur birden bire ihtilal baþladý r’ sokaðýnda henüz kalbi sýcaktý ölen güzün uzun bir meridyen çizildi insandan insana hepsinde yalnýzlýðýn krokisi siyah eþkali hüzün
Kader olmalý dedi býçak kana- sýrtýnda masum bir çift göz cinayet aletiydi genetik küf- uzun bir dehlizde büyüyen zehri sabit ganja tükürdü Budha - üç kez tövbe etti masum töz gölgeler eþkalsiz bir bulut çizdi herkes kendini çizdi eþkal siz
Kader olmalý dedi kitabýn içinden çýkan bir kuru dal okunmuþtur ve unutulmuþtur o eski masal Camdan bir gökyüzü anýmsadý an kýrýlmasýný yüzü sabitti hep ýssýzlýðýn, gezereken düþ içinde her ayna yanýlsamayla yüzleþirdi yalnýz kalýnca
Kader olmalý dedi Dante durdum cehennemin tam ortasýnda ateþin kalbine kurulan türbedar ve tövbekar okunmuþtur dedi alnýma bakýp bir yontu sonra bir kadýnýn gülüþünü yýrtýp aldýlar avuçlarýmda öte geçelerde kaldý ruhum her akþam
Ýki köprüydük Bir sýr ...
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumali Çorbacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.