mavi kanatlý bir kelebek uçtu gözlerimden seni görünce sana bakýnca uçtum bulutlarýn üstünde gülümsedi gecede yýldýzlar,göz kýrptý ay yarým býraktým baþka yolculuklarý sana kanat çýrparken
yok sandým baþka dünya, ya da evren kondum senin yörüngene bir günlük kelebekliðe razý kýrmýzý, beyaz çiçeklerinde tatlý bir rehavetti senle birlikte olmak
yetindim bir ’seviyorum’ sözüne kâðýt parçasý olmana bile yeter ki dokunayým güneþ vuran yüzüne bakýþýnda ýsýnayým
isterdim, baþka yüzler girmesin aramýza baþucu kitabým ol, hep seni okuyayým doldurayým her sayfana gül yapraklarýný
var mýsýn yoksa yok musun yar bütün takvim yapraklarýný kopardým sana çabuk kavuþmak için çözmek için yüreðindeki düðümü yoluna aþk koymak için özgür býraktým inan gözlerimdeki kelebeði de
bilirdim dönüp dolaþýp, yine senin bakýþlarýnda kalacak!
12. 12. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.