İZMİR'İN KIZLARI
Bir münasip zamanda, saat onda demiþtin
Kordonda bekle dedin, sen zamana uymadýn
Baharda kar yaðdýrýp, mevsim gibi deðiþtin
Üþüdüm gel diyerek, yalvardým da duymadýn
Ýzmir’in kýzlarýna akýl ermezmiþ derler
Ne kadar sevdiðini belli etmezmiþ derler
Aþka ayýrdýklarý saat yetmezmiþ derler
Ömrümü adayarak, gelmiþtim de duymadýn
Koþarak geldim sana ellerimde güllerle
Kulaðýný çýnlattým, yazdýðým þiirlerle
Kalbim dedi ki bana, duymuyorsa sen gürle
Sahilden gürleyerek, seslendim de duymadýn
Masaya bir kalp çizip içine bir mum yaktým
Umudumu kesince gelmez diyerek kalktým
Yazdýðým mektubu da emanete býraktým
Ýzmir’den aðlayarak, ayrýldým da duymadýn
Kalbinde yoksa yerim, anma sakýn ismimi
Vapurlara binerken, denize at resmimi
Böylece unutursun, seni seven cismimi
Bu aþký yaþayarak, kahroldum da duymadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALNIZ KALEM/A.Y. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.