Büyüdüm göz bebeklerime gözlerinden Mavi’ler dolarken. Yosun tuttu gamzelerim. Üþüdüm. Islaktý kirpiklerim yokluðunda hayaller kurarken. Kar yaðardý, anlamazdým belkide ayak izlerini býrakmasaydýn güneþe giderken. Sen gelirsen, mevsimler deðiþir. Zaman uykusundan uyanýr, ay salýnýr gecede gökyüzünün en güzel yýldýzýyla seviþir. Sererim bakýþlarýnýn balkonuna kirpiklerimi. Silerim sevdanýn merhemiyle gözlerimde oluþan zamanýn çizgilerini. Ýzle. Adým baþý rüyalarýmdasýn. Ramak kalmýþken ufuða, gök yüzü kýzýl. Kýzým henüz doðmamýþ ve mümkünse; Doðduðunda anne adý sen yazýl.
Burhan Karaca 01.12.13 00.53 Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.