Siyaha çekerken gece güneþin ýþýklarýný, Ay doðdu beyaza sarýlýp. Gücendi yýldýzlar. Iþýklar söndü, öldü gece. Sus.. Heceleyebilirmisin duyduklarýmý? Aþk yalnýzca üç harf, hep gece. Hep güneþe dönüyor dünya, her zaman gece gündüze. Hangimiz güneþti, hangimiz gece, hangimiz dünya? Söylesene sevgili; Ne zaman döneriz yüzümüzü gündüze?
Tüm dünya uyur, uyanýr. Tüm renkler gýriye boyanýr. Ben beklerim..
Gece gündüze dolanýr, denizler katrana bulanýr. Ben beklerim..
Oyalanýr zaman, oyuncak saatleriyle zanana kafa tutarken çocuklar. Genç olurlar, aðlamazlar artýk mesela! Yalan mý? Yalan olsun, Ben beklerim..
Söyledimya; Mavi, yalan olsun.. Ben beklerim.
Burhan Karaca 27.12.13 00.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.