Unuttum Unutmayı

Saat beni gösteriyor.. hayýr hayýr bilmiþ bir düþünce ile duygumu pekiþtirmedim saate bakarken
Zamanýn benden alacaðý hiçbir þey yoktu. Ýþte bu yüzden saatime baktým ;ve azrail’i gördüm salisemin sessize indirgenmiþ adýmlarýnda
kulaklarýmda tuhaf bir yanký serzeniþi , zannedersem hayalin derin ve bir o kadarda yetim yanlarýndaydým düþ kurmakta.
Alacaðý olduðunu düþünenler ,bir gün binlerce alacaðýnýn biriktiðini zannettikleri bedenlerini vereceði olduðu yere teslim ederler. Biz insanlarýn binlerce belki de yüz binlerce alacaðý vardý dünya dan, Sahi günde kaç nefes alýyoruz acaba ve kaç nefes alacaklýyýz havadan,
kimi zaman bir dosttan kimi zamanda yaþanmýþlýklardan
Ama gerçeðin önünde ilerlememeli insan, ardýnda kocaman bir gerçeði býrakarak kocaman bir gerçeðin önüne hiçliðini koyarak yürümemeli
Ölümsüz olduðunu düþünenler ölümden çok ölümün þeklinden korkanlardýr
Zihinlerinde hep yanký bulan ‘’Nasýl öleceðim’’ Düþüncesidir.
Korkulu ürpertici bir ölümü sýrtlamaktan korkanlardýr iþte bu insanlar
Bir o kadar ölümlü yaþayýp bir o kadarda ölümsüzcesine gövde gösterisi yapanlar.
Biz hayatýn neresine tabiri caizse kazýk dikeceðiz.. Her yer deniz derya okyanus açýl açýla bildiðin kadar çýrp kollarýný sonsuzluk var dünyadan uzaklaþan ruhunun son duraðýnda
Unutulmaya mahkum ettiðimiz adý unutulmak olup da unutulmayan her þey aslýnda hiçbir þey gibi görünse de hissedilse de gönüllerde,
Bir çok þey olduðunun senedidir unutulmak adý altýnda unutamamak. ‘’Unuttum unutmayý’’…
Hayat’tý iþte kucaðýmýzda çocuk gibi aðlamalarýný dinlediðimiz üzüntülerine sevinçlerine yarenlik ettiðimiz
Biz aslýnda çok önemli yaratýlmýþlarýz kendi önemlilik duygusunu göremeyen Kendini görecek olan göze perde olan insanlar
Ýçlerimizde büyük duygular var, Unutmayý un/utan

Not:
‘’Unuttum unutmayý’’… Devamý bir sonraki ölüme.

Yazar:
Serdar Özyanýz

Sosyal Medyada Paylaşın: