sana ne çok ihtiyacým var þu anda cadýlar bayramý da deðil cadýlar evde yine kuyruðunu sokan yýlan pozisyonundayým biri susup konuþuyor diðeri þimdi iyi anladým bir bardak çay kadar yokmuþ deðerleri
ipini koparan deliler dolmuþ bu eve yazmazsam bütün melekler küser Ýstemedi ya artýk Nazik köleliði bütün zehirlerini kusarlar ellerinde dolu kâseleri
elimi kýmýldattýðýma piþmaným her biri için dilimi yorduðuma, tatlý bir tek söz bile söylediðime
iyiydi küçük hanýmlara hizmet ederken terse döndürünce devraný nasýl da arkasýný döndü baþcadý dili azgýn bir boða gibi ayaklarý hasmýna saldýran bir düþman hepsi kardeþimdi kardeþ!
hoþçakalýn dedim sadece çýktým arkama bakmadan!
býraktým az daha yolsunlar arkamdan tüylerimi zonklatsýnlar beynimi
ne çok ihtiyacým var sana gerçek diyen sesine ya da güllerle bezeli bir karta bir imzan bile yeter zarfýn üstünde!
3. 12. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.