bizede bir güvercin gönderin artık
mem-o
bizede bir güvercin gönderin artık
adým Muhammad el fadah
oniki yaþýndayým
daha...
bu gün öðle sonrasý
babamla yürüdük
el ele
þehre doðru yürüdük
babam
bana beyaz bir ayakkabý aldý
tam benim istediðimi
bu gün doðum günüm
00.00.00. de
bu gün oniki yaþýnda olacaktým
evde düðün havasý vardý
bir de içimde
tüy kadar hafiftim
ayaklarým yere deðmiyordu
uçuyordum
uçtum
uçtum
uçarken...
burda hayat
sonsuz bir savaþýn içinde
ben savaþýn içinde doðmuþum
her yer savaþ
savaþ kemiriyor hayatý
ve
kirletiyor geleceði
kaçamayýz
kaçamýyoruz
ölüm her köþede
her an karþýmýza çýkabilir
çýkýyordu
yine de unutuyoruz bazen ölümü
ölmeyi de
düðün havasýndayým bu gün
havasýndayýz bu gün
beyaz ayakkabým ve oniki yaþým
var aklýmda sade
az sayýlmaz burda oniki yaþ
bir türlü yerimiz olmayan yerimizin sokaklarýnda
altýsýnda
sekizinde
onuncu yaþýnda da
yaðan kurþunlara yakalanabilirsin
sýtmaya benzemez kurþun yarasý
bir kaç gün sonra geçsin
yüreðini birden parçalar geçer kurþun
gözlerin açik kalýr
babamla el ele yürürken
hem yürür hem uçarken
birden kurþun sesleri
sýðýndýk bir duvarýn dibine
babamýn yüzü anlaþýlmaz bir hal aldý aniden
ölüm
niþancýnýn parmaðýndaydý
parmaðýnýn ucunda
parmaðýndan önce beyninde
düþüncesinde
bir de
o
kör eden
kinindeydi
birden bir sýcaklýk duydum içimde
ýlýk ýlýk akan
babamýn kucaðýndayým
babamýn göz yaþlarý yüzüme dökülürken
durun
durun
diye baðýrmasý gittikce uzaklaþýyordu
oniki yaþýmda kalmýþtým hayatta
sýnýfta kalmaya benzemez hayatta kalmak
ah babam
ah hayat
ah oniki yaþým
evde bekleyen annem
baðýþlayýn beni artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.