Y/arsızlar
Kime sorsam seni
Sensiz bak’a kalmýþ gözlerinden bahsediyorlar…
En kanadýðým yerden vuruyorlar beni yeniden
En acýdýðým hüzün kokulu okyanus mavisi gözlerinden. Vuruyorlar beni…
Yaralanýp düþüyorum sensizliðin çýðlýðýna
Ve yetiþemiyor hiçbir yakarýþlarým,
Ardýnda býraktýðýn kocaman bir h/içe…
Sancý dolu bilekleri kanamaklý yarýnsýzlýklara bir sahte günaydýn daha diyorum Sevgili…
Sahte bir günaydýn…
Hani o yarýnlarýmýz vardý ya..
Her bir doðmamýþ güneþimize, gecemize.. ,aydýnlýðýn sýrtýna kazýdýðýmýz düþerimize…
Hani vardý ya …Çocuksu gülüþlerimiz Kefensiz uðurladýðýmýz
Yarýnlar vardý sevgili…
Giderken dünümden haciz ettiðin yarýnlar.
Dünya þimdi haciz edilmiþ bir ben bir sen kokuyor…
Yarsýz kalýþým yetmemiþ gibi nefesime yarýnsýz kaldým gidiþinle
Seni de çaldýlar gönlümden
Göðsümde sýzlayan baþ ucun
Kalbimde yarasý kapanmaz avuçlarýnýn
Çarpýntýlarýný dinlerdin ellerini dokundurarak göðsüme
Benim için çarpan bir kalp var ALLAHým bu dünyada derdin
Þükrederdin niyazda bulunarak RABBÝME
Þimdi sensizlik benim tüm derdim…
Elimde deðil…
Affet… Affedemiyorum seni…
Birde sensizliði…
Göðsümün sol yaný hicraný hüzün bahçesi
Her gün bir umutsuzluk daha ekiyorum aþk topraðýma
Bak ellerimde salkým salkým umutsuzluk mutsuzluðu
Gözlerinden her haber alýþýmda yitik acýlar ýsmarlýyorum yarýnsýzlýklara
Yarsýzlýklara…
Arsýzlýklara….
Yüreðimden vurdun beni
Sende sýzla…
Yar/sýzla..
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.