kırık çay bardağında karanlık iç işleri

gecenin tenhasýnda gözlerime ezber edindiðim karanlýklarýn
masasýna kurulmuþ sofrada yalnýz kaldýðýmda
üzeri unlanmýþ, göðüslerinden nur fýþkýran bir kýzýn
ilk korkusu olur nefesim
tenhasýnda karanlýðýn, seçilir dumanlar
sigara mahpusun damlarýný ovar anne þefkatiyle
geceler yeter der gündüze
büyür ateþ böylece

uyur akþamlar
hep alýþýk sersemliðin, çatal kaþýk fýrlatan gençleri olur acemilik
sabýrsýzdýr çünkü gençler, sabýrsýz seviþir ilk sevenler
durup baktýðýmda karanlýkta ne bu manzara
ne baþkasý
kapýda adýmý sorarlar, týk
týk
artýk güneþin içinde sevgi büyüten eller gözetirim
herkes ne güzeldir oysa, ne þirin uzaktan
oysa o göðsü nemlenmiþ kýzýn, söyleyecekleri vardýr

söyle kýzým, burada ne davalý, davacý, savcý ve mahkeme var
burada tanrý bile yok, Rab yalnýz
korkudan söyleyeceklerini unutmuþsa bir kadýn
buna da alýþkýndýr masalar
ters çevrilip
her bir sapý gömülür tarihe turuncu renklerle
hiç de mizahi deðildir ölüm
hele ki hasretten prangalar sararmýþsa

bir þey diyeceðin mi var
niye böyledir, niye bu kadar karýþýk
oysa açýk seçik, çýrýlçýplak kelimelerim
þiþik gözlerim, namuslu yüreðim, yorgun aklým, biraz param ve ben
iþte ben, karanlýðýn ortasýnda hiç bilinmeyeden az öte bilinen
kavurur bu saçmalýk çehremi
ellerim yorulur
paskalya çiçeðinden bozuk þekerlemelere
tirajý düþük gazetelerde haber olacak kadar yazarým

bu karanlýk, tövbesi çürük ruhlarýn geniz boþluðundan akar
içim deniz, yakamoz uygarlýðýn sonu, Babil, biraz da üzüm
cennete gidilecek kaç yol var daha
kaç mahpus gerekir zindanýnda gözlerinin, meleklerin
kapý gýcýrtýlarýnda yaðlanmayý bekleyen eklemleridir yaþamýn, yürümek
tertemiz, yumuþacýk elleriyle
bebekler ölsün diye
aðlar o kýz kendi sesiyle

bana uzatýyor kuralýný, sütü eksik annelerin hayalidir akmak
bu ne sevgi ne karanfil türküsü böylece
gece daha bir gece
daha ýslak kelimeler
daha vahþi yalnýzlýk
birileri, birileri yalnýzca var oluyor
var edenden uzakta

incindin sen akþam
büyüdün, oldun gece
karanlýkla doldun
oldun, serpildin aþka gece
aþk yansýdý hasrete delice

bu gecelerin de bir hesabý var
yitenler ne de güzeldiler
ölenler
gidenler
..
gelenler dolduramadýlar yerini
o boþluk büyüdükçe
karanlýk daha bir hoyrat
savuruyor yakasýný hayatýn
hiç de memnun deðil yolcular
buram buram yýlan sarýlý yüreðe
güven vermiyor hiçbir sevgi
neden böyle kýrýldýn þimdi
karanlýkla çoðalýrmýþ oysa ateþ
varsýn mektubu olmasýn her aþkýn
ve fýrýncý kýzýn gözyaþlarý kýsmet
yakýþtý mý sana, oysa saçlarýn vardý
okþanmak için bekleyen
þimdi kýrýldýk tel tel
beklerken sabahý
daha söyleyeceklerin varken
susarsýn

hesap ver yerçekimi
kaç milyon spermden, geriye bir ben kaldým var olmak için
niye?




Sosyal Medyada Paylaşın: