’gök yüzü yere bir hayli yakýn bugün
bir hayli sýkýntýlý bulutlar’
elimi ne zaman götürsem yüreðime
deli bozmasý bir ihanetle kucaklaþýyorum
fýþkýrýyor dilimden namussuz kelimeler
iki ucu adamakýllý deðiyor bir birine
dokunduðum rüyalarýn
ve uyandýðýmda
týrnaklarýmýn arasýna doluyor
o kadýnlarýn bakýþlarý
yalan deðil
göðsüm acýyor adýný her söylediðimde
ve her baktýðýmda aynaya
kahrolasý gözlerimde
ayný acýyý görüyorum
parmak uçlarýndan yuvarlandýkça uçurumlara
her bir zerrem
ayrý bir kayaya takýlýyor
ayrý yerinden kanýyor düðümlerim
siyah uzanýyor boylu boyunca yeþilin üzerine
sen öldüm sanýyorsun ya hani
ben
sana raðmen
bana raðmen
bize raðmen yaþýyorum...