ŞEHİR TİYATROSU!

Þehir öyle bir yalan, saymakla toplayamam!
Mezardaki ölüler, saysam toplasam yalan!
Herkes rolünü almýþ, ‘doðru söz’ ‘yemin’ yalan!
Hýrsýzlar, sahtekârlar, rol çalýp- oyalanan!...

Kýrk kare dörtlük yazsam, inan ki, anlatamam,
Unutulmaz þair yok! “Unutmadým” da yalan!
Anneler câna toprak, baba tez unutulan,
Asker arkadaþýymýþ, külliyen toptan yalan!...

Güneþ hergün doðar ya battý sözü de yalan!
Ne yaðan, ne donan var, yaðmur bulutu yalan!
Dereler, akar imiþ, yollardan akan yalan!
Hiçbir þey dert edilmez, bütün haberler yalan!...

Sabah iþe gitmeler, nesiller büyütmeler,
Serveti öðütmeler, gökdelenler dikmeler,
Bil-cümle seyahatler, bütün resim çekmeler,
Kitaplar, ciltletmeler, bütün doküman yalan!...

Eþ-dost arkadaþ sandýk, ölünce yalnýz kaldýk,
“Þehid” dedik; yalan’dýk! Bütün isyanlar yalan!
“Vatan, bir’dir; bölünmez” , “böldürmem” diyen yalan!
Menfaati pay sayýp, mîras býraktýk yalan!
Kaç devlet kurduk- yýktýk, ”yýkmam” diyenler yalan!...

Sekiz dörtlük yazsan ne! Ne diye uzatýrsýn!?
Biz seni de anladýk, sen de kesînen yalan!
“Doðruyum” deme yazýk, unutulan hatýrsýn,
Unutmak- hatýrlamak, dildeki kelâm yalan!...

Yedi etti yettin ya býrak artýk kalemi,
Çektiklerin de yalan, resimde gölge olan,
“Yazdým” diye yutturdun, yazdýðýn baþ eser mi?!
Köprü ayaðýnda taþ, korkuluk tutan yalan!...

Yol bitti, dön geriye; Þehir Tiyatrosu’na,
Bütün roller kapalý, dön! Tâbut kutusuna,
Giyin, ak Bahriyelim, dön-yat “son” uykusuna,
Iþýkçý!... yak ýþýðý, son perde seyircinin;
Yaþayýp- gördüklerin: Þehir Tiyatrosu’ndan!.

kadiryeter Kadir Yeter.
20 KASIM 2013 TRABZON.


Sosyal Medyada Paylaşın: