Ayrýlýk bir saniye ama ‘’acýsý’’ çok saniye! Ahmet BATMAN
Gözlerinin eþiðinden düþerken saçlarým
Martýlar ö l ü r yaðmur altý bakýþlarýnda.
Sonra
Uzaklardan bir çýðlýk yankýlanýr baþucumda
Ve ben d u y a m a m
Vuslatýna saðýr kalmýþ kulaklarým k ý s ý r haylâ!
***
Dün gece rüyamda yine seni sevdim.
Haberin yoktu.
Sen u y u y o r d u n!
***
Gökyüzünün kenarýndan sallanýrken bakýþlarým
Alnýma düþen günahlarýmdan baþladým infaz edilmeye.
Ve hiçbir sevabým yoktu benim.
Ben günahkâr olmaya seni sevmek ile baþlamýþým.
Ruhumu resmederken gözlerine
Bir çýðlýk tuttu yakamdan!
Ve sonra baþladý tufan.
Þimdi bana yaþamayý öðret
Cehennemin tadýna bakmadan.
Sonra kopar zaten kýyamet!
Karýncanýn ayaklarýna baðlanýr basiretim
Ne zaman seni sevmeye kalksam
Kör ateþlerde yanar yüreðim
Çýrpýnýrým, g ö r m e z s i n…
Oysa daha dün gibi aklýmda ‘’seviyorum’’ deyiþlerin.
Þimdilerde yokluðunun sesi vurur kýyýlarýma.
Sensizlikten öte
Bir ayrýlýk düþer payýma!
Þimdi gel de otur aðla(ma).
Kirpiklerinin kapý aralarýndan düþtüm kaldýrýmlara.
Artýk yokluðunu yürüdüðüm her yol cehennem bana.
Ve caddeler ýslak!
Ne zaman kaybetsem kendimi
Bir köþeye sýkýþýr bedenim s ý r ý l s ý k l a m.
Ki sen gittiðinden beri;
Yokluðun kýrýlýr dilimde!
Ve bir Anka intihar eder avuçlarýmda.
Biraz daha aðlarým.
Geceden kalma gözyaþlarýmla.
Aslýnda
Topraklarý kuruydu bu þehrin.
Sen gittiðinden beri
Mavi, mavi ölmeseydi sabah.
Ve ulu orta soðumasaydý ölüm koynumda
Bir parça fazla severdim seni hâlbuki!