Sus eþiði madalyonlar, mesnetsizce uçuþuyor havada
Aklýselim(!) kara vicdan piþiriyor, yürek piþen tavada
Bir köþede unutuldum, çalan yok ki; menteþesiz kapýmý
Vefasýzca esen rüzgâr, son zamanda deðiþtirdi tâbýmý
Kulaðýmý týrmalayan sinsi bir ses bozarken âsâbýmý
Sus eþiði madalyonlar, mesnetsizce uçuþuyor havada.
Böyle gitmez! Bu gidiþle, ucu yanýk bir sefere adayým
Ecdadýmý yâd etmedim, bari gidip mezarýnda yatayým
Zülme düþen can diler ki; ortalýðý birbirine katayým
Aklýselim(!) kara vicdan piþiriyor, yürek piþen tavada.
gülce-triyole
2kasým2013
m.ziya dinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN