Her ne suret câna yakýn olsa da
Fâniye aþk gönle tuzakmýþ meðer.
Mut denilen âna yakýn olsa da
Bir o kadar huzra uzakmýþ meðer.
Dünyayý, bir nebze gülen yâr bilir
Hazzý delik cepte büyük kâr bilir
Gerçeði Leylâ’yý yakan er bilir
Ýnsana aþk ulvi kazýkmýþ meðer.
Müfteilün / müfteilün / fâ’ilün
3ekim2013
m.ziya dinç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN