BÂRÂN

Var söyle zalim yâre, seher vakti esen yel;
Gönlünde kopan bunca haþin fýrtýna dinsin.
Ufkumda ne düþ kaldý, ne bir tek kuru gazel
Varsýn esecek baþka metin sevda edinsin.



Ongun yaþamak vardý, daim saklý niyette
Bahtsýz yüreðim, þimdi elim bir eziyette
"Gerçek marifet aþkta" deðil, iþ meziyette
Bundan öte yol varsa, bulan çokça didinsin.



Mevlâ’ya bilâ-sorgu adanmýþ ise her can
Her dertte O’dur baþta, ademoðluna yâran
Ýçmez mi? Yanan gönle þifâdýr, diye bârân
Her el açýlan günde o makbûl yere insin.





Mef’ûlü / mefâ’îlü / mefâ’îlü / fe’ûlün

7aðustos2013
m.ziya dinç





Sosyal Medyada Paylaşın:

Mehmet Ziya Dinç Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN